In veel samenwerkingsrelaties is het lastig om echt commitment te verkrijgen. En dat is wel nodig. Samenwerken blijft anders afstemmen en ‘bewaken’. Herkenbaar? Intrinsiek is er geen onderlinge verbinding. Mwaah, zal de doorgewinterde vergadertijger zeggen, we hoeven toch niet ineens van elkaar te gaan houden?! Lees verder →
Zelfs de klassieke manager moet tegenwoordig op zijn handen zitten. Tot nu toe werd en wordt in onze maatschappij samenwerken en organiseren gezien als een lineair proces dat je kunt plannen, evalueren en volledig kunt begrijpen.
Deze klassieke benadering heeft veel beperkingen, terwijl we er nog steeds in lijken te geloven. Maar ook als we dit anders willen doen zijn er vele valkuilen. Wat werkt dan wel? Op welke manier ontstaat samenwerking en vernieuwing die wel recht doet aan de praktijk? En, wat is jouw rol hierin? Lees verder →
Mooie praktijkvoorbeelden en lessen over hoe verandering kan door weer aan te sluiten bij de menselijke creativiteit, in plaats van bestaande normen en structuren. De basis wordt gevormd door ieders persoonlijke ‘point of no return’…. Een voorbeeld van de andere zijde van de Atlantische Oceaan.
http://inwithforward.com/resources/the-point-of-no-return
Mensen bij elkaar brengen met uiteenlopende gezichtspunten en posities is lastig. Nadine B. Hack vertelt in haar TED-talk over hoe tegenstanders bondgenoten kunnen worden. En dat gebeurt als we het overtuigen, de argumenten, de vaste posities, loslaten. Want zo zegt ze: ongezonde, niet voedende relaties houden we vaak zelf in stand, ook als je weet dat je wel samen verder moet of wil. Dat veranderen dat klinkt eenvoudiger dan het in de praktijk is. Maar het is een belangrijke voorwaarde voor het realiseren van nieuwe duurzame verbanden.
Wat kan je anders doen? Lees verder →
Samenwerken kan (bijna) iedereen. Er zijn maar weinig mensen die van zichzelf zullen zeggen dat ze niet kunnen samenwerken. En als dat zo is, dan kan je het maar beter weten. Zo ook de organisaties in het sociale domein. Samenwerken is het devies. Samenwerken is de oplossing voor alles lijkt het wel. Maar samenwerken dient een doel en is niet een oplossing op zich. We moeten juist innoveren om de transitie te realiseren. Gemeenten moeten bijvoorbeeld eerst een heldere visie voor ogen hebben. Samenwerken is vervolgens een middel. En het ene middel werkt beter dan het andere.
In de wijkteams moeten bijna alle oplossingen ontstaan die elders vaak nog niet gerealiseerd zijn. Er is een waar geloof ontstaan in deze oplossing. Er zijn veel methoden, aanbieders en trainers die het samenwerken, de teamsamenwerking, gaan bevorderen en het druk krijgen de komende jaren. Maar het vraagstuk is hier veel fundamenteler: kunnen de wijkteams echt innovatief zijn?! In de bestaande orde is dat natuurlijk lastig. Kan een wijkverpleegkundige bijvoorbeeld oplossingen voor een burger realiseren die de eigen organisatie voor die persoon minder (gefinancierde) productie oplevert? Een oplossing die beter aansluit bij de burger, maar minder bij het belang van de organisatie? Ja, af en toe natuurlijk, maar wanneer gaat het knellen?!
Dit soort constructies blijft vragen om problemen. Bestaande organisaties en instituten zullen daarom van karakter moeten veranderen. Als dat onvoldoende gebeurt, dan is er een grote kans op re-regulering. Weliswaar op een andere plaats, nu in de wijk, maar wel gebaseerd op de bestaande verhoudingen.
En waarom dan? Waarom moeten we schudden aan onze organisatie? We hebben toch een mooi product en vervullen een belangrijke rol voor onze cliënten, hoor ik u denken. Ik begrijp het vaak ook wel. Als de ambities niet scherp zijn, waarom zou je dan? Op gemeentelijk niveau zal heel helder moeten worden welke ambities en innovatie men de komende jaren voor ogen heeft. Kim Putters, SCP, heeft het zelfs over een morele agenda. Zonder heldere visie zal de transitie onvoldoende richting krijgen.
En een institutionele agenda. Maar we werken toch al samen? Hoor ik u alweer denken. Jos van der Lans schrijft: ‘Vast staat dat de omvang van de transities en de onzekerheden die er mee gemoeid zijn gemeenten in veel opzichten met een ongewisse operatie opzadelt, want niemand weet precies hoe die nieuwe lokaal georganiseerde verzorgingsstaat in de wijken precies vorm zal krijgen. Er is geen
blauwdruk. Er kan ook niet iets uitgerold worden. Het is zoeken, uitproberen, experimenteren.’ En samenwerken is hierbij een middel. En het ene middel werkt beter dan het andere. Iedereen zal in het samenspel kritisch naar de eigen rol en positie moeten kijken en de bereidheid hebben hierin te bewegen. En dat ontstaat niet vanzelf. Hier zijn nieuwe manieren van organiseren voor nodig, die niet meer het eigen belang, of organisatiebelang als uitgangspunt hanteren. Smeerolie voor het wijkteams is dan niet voldoende.
Welke nieuwe manieren van organiseren gaat jouw gemeente de komende tijd oppakken?! Ik ben benieuwd. De decentralisaties brengen een enorme, fundamentele, veranderopgave met zich mee. Gaan we verder institutionaliseren, en werken vanuit vaste rolpatronen, of ontstaat er lokaal ruimte om van elkaar te leren, en met elkaar te ontwikkelen en zo te innoveren? Iedereen worstelt met hoe de krimp te realiseren en toch kwaliteit en een goed perspectief te bieden.
De bekende vormen van samenwerken en afstemmen werken onvoldoende voor de maatschappelijke opgaven die we onszelf stellen. Zie bijvoorbeeld dit rapport van Vilans. Het daadwerkelijk veranderen van rol en positie van iedere betrokken partij is nodig. Vanuit Drift schreef men daar laatst een goed essay over: http://www.drift.eur.nl/?p=7820 Maar hoe doe je dat, met elkaar veranderen van rol?
Vooral als je ambitie is om niet verder te institutionaliseren, maar dingen fundamenteel anders te doen, op basis van een houdbare visie. Dat is een intens proces, met consequenties voor alle deelnemers, omdat het eigen belang niet meer voorop staat. De Projectenbrigade organiseert transitiebijeenkomsten om met elkaar nieuwe manieren van organiseren te ontwikkelen en toe te passen om een echte transitie in onze samenleving te realiseren. Interesse?! Heb je een eigen vraagstuk? Meld je aan! Bijvoorbeeld 28 april 2014, in Utrecht. http://www.projectenbrigade.nl/actueel/transitiebijeenkomsten-inspiratie-en-oplossingen-voor-organiseren-3-0/
In deze tijd van transitie komen bestaande en nieuwe belangen bij elkaar. Het speelveld ziet er ineens heel anders uit. Partijen die voorheen weinig met elkaar te maken hadden zitten nu regelmatig om de tafel. Hoe komen we hierin tot nieuwe werkbare verhoudingen? Lees verder →
Hoe wordt je een WIJ-mens? Hoe creëer je voorwaarden voor commitment? Remco Claassen geeft in zijn boek WIJ aan dat dit begint bij zelfinzicht, introspectie. Maar daarmee ben je er nog niet. Hoe kan je vanuit je authentieke zelf mét je omgeving wenselijke resultaten bereiken?! Onze invloed op anderen is indirect. Direct sturen leidt namelijk tot weerstand. Willen we dat anders doen dan blijkt dat ons ego hier eerst bij in de weg zit. Daarna kan je werken aan positieve lading, werken aan vertrouwen. Wat je wilt hebben moet je eerst geven. Remco biedt in zijn boek concrete inzichten en stappen om dit nu al in je eigen praktijk te realiseren.
Transitiebijeenkomsten, 31 maart, 28 april en 2 juni 2014, Utrecht.
De Projectenbrigade, Vrijplaats voor verandering, inspiratie en oplossingen voor organiseren 3.0
Deze tijd van transitie vraagt om andere manieren van organiseren, voorbij de ons bekende grenzen. Bestaande regels en structuren staan de vernieuwing in het werk vaak in de weg. Het is tijd om ruimte te vinden voor nieuwe vormen van (samen-)werken die wel de maatschappelijke impact hebben die we voor ogen hebben.
De Projectenbrigade onderzoekt en formuleert nieuwe uitgangspunten voor het organiseren van het publieke domein en nodigt je uit om vanuit jouw ervaring een bijdrage te leveren aan deze Vrijplaats voor verandering. Vanaf 31 maart gaan we met elkaar een aantal nieuwe wegen verkennen:
– Organisaties in transitie, 31 maart 2014, Seats2meet, Utrecht: In deze tijd van transitie komen bestaande en nieuwe belangen bij elkaar. Het speelveld ziet er ineens heel anders uit. Partijen die voorheen weinig met elkaar te maken hadden zitten nu regelmatig om de tafel. Hoe komen we hierin tot nieuwe werkbare verhoudingen? Het nieuw, onbekende, vergt ook nieuwe werkvormen: in een ‘werkplaats’ werken we met elkaar aan een methode om met elkaar tot nieuwe werkbare verhoudingen te komen. Wie ontwikkelt er mee?! Hoe komen we in het gesprek van een groep ‘stakeholders’ naar een groep ‘shareholders’ met een gemeenschappelijke ambitie?
– Gemeenten in transitie, 28 april 2014, Meetingplaza, Utrecht: innovatie in de zorg en het sociale domein vergt vergaande samenwerking. Toch lijkt echt samenwerken bij de transities die gaande zijn voor velen nog geen prioriteit te hebben. Nieuwe perspectieven blijven hierdoor uit. De transitie slaagt aleen als alle betrokken partijen – gemeenten, organisaties, zorgverzekeraars en burgers – samen om tafel gaan en boven de eigen belangen uitstijgen Wat is er nodig om wel die nieuwe perspectieven met elkaar te realiseren? Een inspiratiesessie met gemeenten.
– De Manager in transitie, 2 juni 2014, Seats2meet, Utrecht. LET OP! nieuwe datum. De veranderingen waar zorg en welzijn voor staan hebben veel impact op de rol en positie van jou als manager. Denk aan professionals die meer eigen regie krijgen bij het invullen van hun werk, met steeds minder bemoeienis van jou als leidinggevende, wijkgericht werken en de toenemende samenwerkingsverbanden met andere partijen. Deze veranderingen vergen nogal wat van projectleiders en managers in de zorg en het sociale domein. Er ontstaat een nieuw speelveld, met nieuwe producten, samenwerkingspartners en andere financieringsbronnen.
De behoeften van burgers gaan boven regels en procedures. Marktgerichtheid moet gecombineerd worden met samenwerking met andere partijen. Wat betekent dit voor mijn rol als manager? Hoe leg ik verbinding met partijen in de buitenwereld en hoe maak ik die effectief?
Schrijf je hieronder in. De bijeenkomsten vinden plaats van 14.00 tot 17.00 uur. We zijn te gast bij de Mondaymeetup van Seats2meet. Na afloop houdt Seats2meet een borrel om verder met elkaar in gesprek te raken. Tot dan!
