icoon gebiedsgericht roze

Versnellingsessie sociale initiatieven, Unusual Business! Utrecht 30 maart 2016

Kom woensdag 30 maart naar Utrecht voor de versnellingssessie over waardecreatie door maatschappelijke initiatieven. Met inspirerende voorbeelden, uitdagende deelsessies en aandacht voor wat er goed gaat rondom knelpunten, maken we er een inspirerende dag van. Meld jouw initiatief aan voor een pitch en kennissessie op 30 maart!

Datum: woensdag 30 maart 2016, 10.00 – 17.30 uur

Locatie: Seats2Meet, Utrecht

Aanmelden: via bram.heijkers@platform31.nl (bel met eventuele vragen 06 – 3013 6162)

 

Programma: Nieuwe stedelijke economie: unusual business!

10.00 Welkom en inleiding

10.15 Unusual business!

Sociale en maatschappelijke waarde, menselijkheid en versterking van de democratie als pijlers van de nieuwe stedelijke economie. Nathan Rozema (Labyrint Onderzoek en advies) deelt zijn ervaringen in diverse steden gedurende de laatste jaren met ons. 

11.00 Deelsessies ronde 1, 4 stappen voorwaarts!

De nieuwe stedelijke economie vormen we met elkaar in nieuwe rollen, vormen en businessmodellen: welke ontwikkelingen zijn de komende jaren te verwachten en hoe kunnen we daar op een constructieve manier op voorsorteren?

  • Mijn wijk is mijn pensioen. Actieve bewoners die werken aan verduurzaming van energie gaan bijvoorbeeld ook met zorg aan de slag. Zij werken aan een toekomst met beheersbare kosten voor energie, zorg, groen, voedsel, welzijn. Is het de moeite waard om geld daarin te investeren, en niet in bijvoorbeeld pensioenen die worden gegarandeerd door overheid en markt? Is met andere woorden een sterke wijk het betere pensioen, en is de wijkeconomie de sterkere economie, omdat bewoners deze versterken op een wijze die overheid en markt niet kunnen? Jurgen van der Heijden (AT Osborne)
  • Een gelijk speelveld voor ondernemende gemeenschappen. Nu een aantal ondernemende initiatieven de pioniersfase voorbij zijn en flink doorgroeien, wordt het belang van een professionele, goed georganiseerde werkomgeving steeds groter. Door initiatieven als ondernemer te behandelen met alle ondersteunende faciliteiten van dien, door ze uit het subsidiecircuit te halen en financiering in de vorm van garanties, leningen of investeringen te bieden. En door ze als serieuze partij naast klassieke marktpartijen te behandelen. Kortom, tijd voor (h)erkenning en een gelijk speelveld! Koos van Dijken en Bram Heijkers (SEiSMiC/P31) 
  • De deeleconomie groeit, en hoe! De deeleconomie is in enkele jaren tijd een groeiende business geworden. Tegelijkertijd gaat die groei, zoals zoiets altijd gaat, samen met groeistuipen, voorspoed en tegenslag. Hoe ontwikkelt de deeleconomie zich in Nederland? Hoe houden initiatieven hun sociale basis vast terwijl groei ook leidt tot een toenemende vraag om efficiency? En hoe beïnvloeden globale en lokale ontwikkelingen elkaar? Pieter van de Glind (ShareNL)
  • Uitwisseling als economische transactie; geven en leren. Het toeval voorbij! Co-creatie en serendipiteit zijn de buzzwords van de goeroes nieuwe economie. Samen delen en onverwachte ontmoetingen worden als motor voor sociale innovatie gezien. In de praktijk loopt het vaak anders. Laten we sociale innovatie afhangen van deze toevalligheden? Hoe zorgen we er voor dat het ‘toeval’ niet de enige succesfactor is en wederkerigheid in de samenwerking ontstaat? Uitwisseling van kennis en leerervaringen vindt regelmatig plaats maar een platform voor ondernemende gemeenschappen is er nog niet. Het idee van de SIAC en een fictieve munt bieden inspiratie. Hoog tijd om initiatiefnemers beter met elkaar te verbinden! Arjan Biemans en Erna Bosschart (SIAC)

12.30 Lunch

13.15 De ʻachterkantʼ van het knelpunt

Natuurlijk lopen ondernemende stadmakers tegen knelpunten in regels, bureaucratie etc. aan, tegelijkertijd helpen of beschermen die regels weer andere belangen. Zo heeft ieder knelpunt een achterkant, die soms begrijpelijk maakt waarom het knelpunt er is. Door vanuit die achterkant in enkele snelle reflecties het gesprek aan te gaan, kunnen conflicterende belangen vanuit een positieve insteek besproken worden, en waar nodig realistische aanpassingen worden voorgesteld. Onder het motto: Schuring geeft glans…

14.00 Deelsessies Ronde 2, Slim en snel matchen van aanwezige partijen, kennis en ervaringen 

5 deelnemers pitchen een van tevoren ingebrachte case en bespreken die in een door DRIFT en de Erasmus Universiteit Rotterdam ontwikkeld rollenspel met als doel cases aan te scherpen en goede aanknopingspunten voor lokale samenwerking te bieden. O.l.v. Sarah Rach, DRIFT en Saskia Ruijsink, EUR 

15.30  Café De Topsector; bijpraatborrel

 

Op woensdag 30 maart a.s. organiseren SEiSMiC en SIAC een Versnellingssessie voor (gevorderde) ondernemende social innovators en hun initiatieven.

Naast overheden en marktpartijen worden ondernemende burgers en gemeenschappen steeds actiever in het realiseren van nieuwe oplossingen in onderwijs, zorg, welzijn, huisvesting, arbeid, etc. Gemeenschapsinitiatief krijgt meer massa en kracht, zoals blijkt uit de ongeveer 800 resp. 400 initiatieven die in Amsterdams en Den Haag actief zijn.

Initiatieven worden ook professioneler, wisselen steeds meer kennis uit en verbinden zich aan elkaar. Ze worden zo steeds meer een derde ‘partij’ die naast overheden en de markt de stedelijke economie wezenlijk beïnvloedt.

In interactie met bedrijven, overheden en maatschappelijke instellingen ontstaan zo vele nieuwe samenwerkingsverbanden. Niet tijdelijk, maar met een langdurige ambitie. Verhoudingen veranderen, rollen en zekerheden wijzigen, denken over waardecreatie verandert, en het idee van democratische verantwoording krijgt nieuwe dimensies. Met als gevolg een wezenlijk veranderende stedelijke economie.

We nodigen initiatiefnemers uit voor een bijeenkomst om hier versnelling in te brengen. Samen sporen te verleggen om de transformatie actief in eigen handen te nemen. Om te werken aan die nieuwe economie. Het eindplaatje hoeft niet af te zijn voordat we gaan bewegen: in principe is alles er al, op kleine schaal (bijvoorbeeld in de wijk) of op grotere schaal.

 

Hier vind je de Uitnodiging NaNet 30 maart def.

TOT HIER foto zon

Personal ‘point of no return’

Mooie praktijkvoorbeelden en lessen over hoe verandering kan door weer aan te sluiten bij de menselijke creativiteit, in plaats van bestaande normen en structuren. De basis wordt gevormd door ieders persoonlijke ‘point of no return’…. Een voorbeeld van de andere zijde van de Atlantische Oceaan.

http://inwithforward.com/resources/the-point-of-no-return

 

Nieuwe kaders, nieuwe valkuilen?

In het sociaal domein staat de vraag niet meer centraal wie het organiseert, maar dat er resultaat komt. Los van wie het bereikt. Budgetten verschuiven, de diversiteit van relevante partijen neemt toe en we worden zelfs verantwoordelijk voor domeinen waar lang niet altijd budgetten voor zíjn.

Als antwoord op deze complexiteit wordt er veel gereorganiseerd en zijn nieuwe organisatiefilosofieën en modellen ‘hot’. Verandering en organiseren hebben echter een wat moeizame relatie. Het gevaar is dat we de (nieuwe) structuur opnieuw dominant maken, in een nieuwe ‘status-quo’. En veel energie steken in hoe we hier iedereen in mee krijgen om het weer ‘georganiseerd’ te krijgen… Hoe komen we uit deze paradox?! In dit artikel 7 aangrijpingspunten om het anders te doen.

Lees verder →

IMG_2353 klein

Transitie: staat nu de mens of wat we willen bereiken centraal?

De vraag stellen is e’m beantwoorden, lijkt het wel.

Maar welke methoden gebruik jij in jouw situatie om te veranderen? Wat is jouw aangrijpingspunt? Lees verder →

IMG_2054 schommelen!

Waarom word ik blij met onze Vrijplaats voor Verandering?

Alles lijkt tegenwoordig in transitie zijn. De bankensector, het onderwijs, overheden, energiebedrijven zelfs mijn krant is in transitie van tabloid naar tablet. Even opgezocht wat de dikke van Dale als betekenis aangeeft van transitie; overgang. Dus transitie is een beweging niets anders dan een overgang van de ene situatie naar een andere toe.

Wetenschappers doen al jaren onderzoek naar een diversiteit van bewegingen. Die zijn uiterst interessant als onderzoeksopbject. Er gebeurt iets het schuurt, piept en kraakt en gaat gepaard met  groeipijnen. Lees verder →

logo samenwerken

Stop het samenwerken: Ga samen innoveren!

Samenwerken kan (bijna) iedereen. Er zijn maar weinig mensen die van zichzelf zullen zeggen dat ze niet kunnen samenwerken. En als dat zo is, dan kan je het maar beter weten. Zo ook de organisaties in het sociale domein. Samenwerken is het devies. Samenwerken is de oplossing voor alles lijkt het wel. Maar samenwerken dient een doel en is niet een oplossing op zich. We moeten juist innoveren om de transitie te realiseren. Gemeenten moeten bijvoorbeeld eerst een heldere visie voor ogen hebben. Samenwerken is vervolgens een middel. En het ene middel werkt beter dan het andere.

In de wijkteams moeten bijna alle oplossingen ontstaan die elders vaak nog niet gerealiseerd zijn. Er is een waar geloof ontstaan in deze oplossing. Er zijn veel methoden, aanbieders en trainers die het samenwerken, de teamsamenwerking, gaan bevorderen en het druk krijgen de komende jaren. Maar het vraagstuk is hier veel fundamenteler: kunnen de wijkteams echt innovatief zijn?! In de bestaande orde is dat natuurlijk lastig. Kan een wijkverpleegkundige bijvoorbeeld oplossingen voor een burger realiseren die de eigen organisatie voor die persoon minder (gefinancierde) productie oplevert? Een oplossing die beter aansluit bij de burger, maar minder bij het belang van de organisatie? Ja, af en toe natuurlijk, maar wanneer gaat het knellen?!

Dit soort constructies blijft vragen om problemen. Bestaande organisaties en instituten zullen daarom van karakter moeten veranderen. Als dat onvoldoende gebeurt, dan is er een grote kans op re-regulering. Weliswaar op een andere plaats, nu in de wijk, maar wel gebaseerd op de bestaande verhoudingen.

En waarom dan? Waarom moeten we schudden aan onze organisatie? We hebben toch een mooi product en vervullen een belangrijke rol voor onze cliënten, hoor ik u denken. Ik begrijp het vaak ook wel. Als de ambities niet scherp zijn, waarom zou je dan? Op gemeentelijk niveau zal heel helder moeten worden welke ambities en innovatie men de komende jaren voor ogen heeft. Kim Putters, SCP, heeft het zelfs over een morele agenda. Zonder heldere visie zal de transitie onvoldoende richting krijgen.

En een institutionele agenda. Maar we werken toch al samen? Hoor ik u alweer denken. Jos van der Lans schrijft: ‘Vast staat dat de omvang van de transities en de onzekerheden die er mee gemoeid zijn gemeenten in veel opzichten met een ongewisse operatie opzadelt, want niemand weet precies hoe die nieuwe lokaal georganiseerde verzorgingsstaat in de wijken precies vorm zal krijgen. Er is geen

blauwdruk. Er kan ook niet iets uitgerold worden. Het is zoeken, uitproberen, experimenteren.’ En samenwerken is hierbij een middel. En het ene middel werkt beter dan het andere. Iedereen zal in het samenspel kritisch naar de eigen rol en positie moeten kijken en de bereidheid hebben hierin te bewegen. En dat ontstaat niet vanzelf. Hier zijn nieuwe manieren van organiseren voor nodig, die niet meer het eigen belang, of organisatiebelang als uitgangspunt hanteren. Smeerolie voor het wijkteams is dan niet voldoende.

Welke nieuwe manieren van organiseren gaat jouw gemeente de komende tijd oppakken?! Ik ben benieuwd. De decentralisaties brengen een enorme, fundamentele, veranderopgave met zich mee. Gaan we verder institutionaliseren, en werken vanuit vaste rolpatronen, of ontstaat er lokaal ruimte om van elkaar te leren, en met elkaar te ontwikkelen en zo te innoveren? Iedereen worstelt met hoe de krimp te realiseren en toch kwaliteit en een goed perspectief te bieden.

De bekende vormen van samenwerken en afstemmen werken onvoldoende voor de maatschappelijke opgaven die we onszelf stellen. Zie bijvoorbeeld dit rapport van Vilans. Het daadwerkelijk veranderen van rol en positie van iedere betrokken partij is nodig. Vanuit Drift schreef men daar laatst een goed essay over: http://www.drift.eur.nl/?p=7820

Maar hoe doe je dat, met elkaar veranderen van rol?

Vooral als je ambitie is om niet verder te institutionaliseren, maar dingen fundamenteel anders te doen, op basis van een houdbare visie. Dat is een intens proces, met consequenties voor alle deelnemers, omdat het eigen belang niet meer voorop staat. De Projectenbrigade organiseert transitiebijeenkomsten om met elkaar nieuwe manieren van organiseren te ontwikkelen en toe te passen om een echte transitie in onze samenleving te realiseren. Interesse?! Heb je een eigen vraagstuk? Meld je aan!  Bijvoorbeeld

28 april 2014, in Utrecht.
http://www.projectenbrigade.nl/actueel/transitiebijeenkomsten-inspiratie-en-oplossingen-voor-organiseren-3-0/

First
Last

 

Stakeholder of shareholder?!

We maken het sociale domein in onze samenleving, noodgedwongen, complex. De traditionele uitvoeringsorganisatie is langzaam aan het verdwijnen, zoniet, al verdwenen. De klassieke manier van organiseren is te duur geworden, te bevoogdend, en is te sterk naar de ‘kolommen’ georganiseerd.

Tegelijkertijd stellen we onszelf steeds meer ambities die niet meer binnen muren van 1 organisatie gerealiseerd kunnen worden. Althans waarvan het hoogst onwaarschijnlijk is dat 1 organisatie alleen dat kan doen. Bijvoorbeeld het creëren van veilige woonwijken, samenhang in de jeugdzorg, etc. Kortom samenwerken is hier een voorwaarde voor succes. Tenminste, er moet worden samengewerkt. Maar hoe ziet die samenwerking er uit als je die ambities écht wilt halen?!

Lees verder →

IMG_0660_2

Organisaties, je kan niet met, en je kan niet zonder…

Organisaties, je kan er niet om heen. Voor je het weet stap je er weer eentje binnen…

Lees verder →